Rozchmurzanie zachmurzonego :)

Zimno.
W przenośni i dosłownie.
A skoro zimno to trzeba się jakoś rozgrzać :) Herbata z cytryną nie pomogła, kawa tym bardziej nie, Jacek w pracy więc taka rozgrzewka odpada ;p a myśli jakoś tak deszczowo krążą i nie chcą odpuścić...
Zresztą to zimno nie tylko za oknem ale i we mnie się dziś ulokowało.
Bywa i tak.
Czas więc pogrzebać w miłych wspomnieniach :) Otworzyłam mój czarodziejski folder z napisem FOTOWO i padło na Stańczyki :)
Czarodziejskie miejsce :)
Mosty w Stańczykach (najwyższe w Polsce), to elementy nieczynnej linii kolejowej łączącej Gołdap z Żytkiejmami

W roku 1917 ukończono budowę mostu południowego, a w roku 1918 północnego. Konstrukcja mostów jest przedmiotem sporów budowniczych, inżynierów i pasjonatów. Wg niektórych źródeł most południowy jest wykonany solidniej, z żelbetu, natomiast północny powstawał w warunkach wojennych przy pomocy wojsk kolejowych i jeńców rosyjskich i częściowo jest wypełniony balami drewna. 

Jeszcze do niedawna mosty były wykorzystywane przez pasjonatów do skoków na bungee, ale obecnie jest to teren prywatny, wstęp płatny, a skoki zostały zakazane... 

Z innych źródeł natomiast można się dowiedzieć, że prawdopodobnie oficjalne otwarcie mostów odbyło się w roku 1927... 

Mosty wywołują u mnie dreszcz emocji z racji swej wielkości, niewidzialnej mocy i wyobrażeń ile ludzkich rąk ciężko przy nich pracowało. Przecież lata dwudzieste ubiegłego wieku to nie rozwinięta technika komputerowa i sprzętowa, tylko kawał kartki, dobrze naostrzony ołówek, ogromna, ludzka wiedza i praca fizyczna. 

Kolejne mosty, znajdują się w Kiepojciach 

na nieczynnej linii Botkuny-Żytkiejmy 

Pięknie wyglądają z lotu ptaka, ale skrzydła nie chcą mi wyrosnąć... ;P
Ech, ta techniczna strona opisywania lepiej idzie Jackowi, mnie ewidentnie męczy ;p
Ja jestem od zachwytów i widzenia tego niewidzialnego :D :D :D

Mostów i wiaduktów zapewne jest wiele (wcześniej opisany z Grądów Kruklaneckich), chciałabym jeszcze te w Olsztynie zobaczyć i w Botkunach... Lato przed nami, rowery i nogi mamy sprawne, więc będzie co planować :)))

Zeszłoroczny wypad rowerowy do Stańczyków był wyjątkowy bo mieliśmy wyjątkowe towarzystwo i zapewne stąd mój powrót sentymentalny :) żeby myśli rozchmurzyć...
Przejechaliśmy wtedy coś ok 160 km, a w 3 dni wypedałowaliśmy 300 km. Zgrywaliśmy się bezbłędnie :) zachwycaliśmy podobnie, a na koniec we dwie odstawiłyśmy taniec rowerowy :)))) - panowie musieli nas "łapać" w kadr ;p (zdjęcie ulepszone przez B :D)

Znam te miejsca na pamięć a ciągle wpadam w zachwyt :)
Za moim oknem rośnie mirabelka, obserwuję ją co roku z takim samym zachwytem :)
Wiosną wygląda tak:

a zimą tak:

Pomiędzy wiosną a zimą jest zieleń liści i żółć owców ;)

Czasami wystarczy spojrzeć za siebie, żeby ujrzeć piękno

albo skierować wzrok ku górze...

... i wszystko staje się jakieś prostsze, oczywistsze i poukładane :)
I tym sposobem, trzymając piątą godzinę hennę na włosach, powstał kolor błękitny z szarego, nawet jeśli nie za oknem to na pewno w głowie ;) - przysięgam, że nie NA głowie ;p ;p ;p

p.s.
...a ciepełko samo się odnalazło :D

Grażyna